πενικιλίνη

πενικιλίνη
Αντιβιοτική ουσία με σχετικά απλή χημική δομή, που παράγεται από τη μούχλα (ευρώτα) penicillium notatum· την αντιμικροβιακή δραστηριότητα αυτής της μούχλας την παρατήρησε πρώτη φορά ο Φλέμινγκ το 1928. Η π. όμως που είχε ληφθεί τότε ήταν ακάθαρτη και αραιή, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς. Το 1939, μια ομάδα ερευνητών της Οξφόρδης, υπό τη διεύθυνση του σερ Χόουαρ Φλόουρι, επανέλαβε τις έρευνες, επιτυγχάνοντας να απομονώσει σε καθαρή μορφή το αντιβιοτικό, και, ακολούθως, το 1941, να προτείνει μια μέθοδο παραγωγής του. Αργότερα, χάρη στη στενή συνεργασία αγγλικών και αμερικανικών φαρμακευτικών οίκων, τελειοποιήθηκαν τα συστήματα παραγωγής π. Η π. έχει μικρή τοξικότητα, αν και είναι δυνατό να παρατηρηθούν σοβαρά ατυχήματα κατά τη χορήγησή της σε άτομα υπερευαίσθητα στο φάρμακο. Τα μικρόβια επί των οποίων δρα περισσότερο είναι οι στρεπτόκοκκοι, οι πνευμονιόκοκκοι, οι γονόκοκκοι και οι σπειροχαίτες, ενώ είναι ανενεργή επί του βακτηριδίου της φυματίωσης, του τυφοειδούς πυρετού κ.ά. Η π. δρα επί των μικροβίων που είναι ευαίσθητα σε αυτήν παρεμβαίνοντας στη σύνθεση του κυτταρικού τους τοιχώματος. Μπορεί να χορηγηθεί σε πολλά εκατομμύρια μονάδες χωρίς να προκαλέσει βλάβη στα κύτταρα του οργανισμού· καλό είναι να χορηγείται παρεντερικώς, γιατί το γαστρικό υγρό, η εντερική χλωρίδα κ.ά. την αλλοιώνουν και έτσι μειώνεται η αποτελεσματικότητά της όταν λαμβάνεται από το στόμα, Σήμερα πάντως υπάρχουν τύποι π. που δρουν ικανοποιητικά και όταν χορηγούνται από το στόμα. Η πυκνότητα της π. μετριέται σε μονάδες· μια μονάδα αντιστοιχεί στην ποσότητα που, διαλυμένη σε 50 κ.εκ. ζωμού καλλιέργειας, αναστέλλει την ανάπτυξη ενός είδους σταφυλόκοκκου, επιλεγμένου για τη δοκιμασία. Πρακτικά, μια μονάδα αντιστοιχεί σε 0,0006 χιλιοστά του γραμμαρίου καθαρής π. του τύπου G. Πολλά μικρόβια ευαίσθητα αρχικά στην π. γίνονται ανθεκτικά κυρίως όταν το φάρμακο χορηγείται σε μικρές ποσότητες· η αντοχή αυτή οφείλεται στην παραγωγή εκ μέρους των μικροβίων ενός ενζύμου που λέγεται πενικιλινάση. Έτσι σταφυλόκοκκοι που παράγουν πενικιλινάση είναι ανθεκτικοί στην πενικιλίνη. Πενικιλλίνη. Καλλιέργεια της μούχλας penicillium notatum, από την οποία προέρχεται η πενικιλλίνη.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • πενικιλίνη — η αντιβιοτικό φάρμακο …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • αντιβιοτικά — Οργανικέςουσίες που παράγονται από μικροοργανισμούς (μύκητες, ακτινομύκητες, σχιζομύκητες) ικανές να εμποδίζουν την ανάπτυξη των διαφόρων μικροβίων ή ακόμα και να τα σκοτώνουν. Τα α. είναι τυπικά προϊόντα δευτερογενών και μικρών μονοπατιών… …   Dictionary of Greek

  • Φλέμινγκ, Αλεξάντερ — (Fleming, Λόκφιλντ, Eϊρσάιρ 1881 – Λονδίνο 1955). Άγγλος γιατρός μικροβιολόγος. Εργάστηκε σχεδόν αποκλειστικά στο Κέντρο Εμβολίων του νοσοκομείου Saint Mary του Λονδίνου και σε αυτό έκανε τις πιο σημαντικές παρατηρήσεις του: το 1922 ανακάλυψε τη… …   Dictionary of Greek

  • φαινοξυμεθυλοπενικιλ(λ)ίνη — η, Ν (φαρμ.) πενικιλίνη ελάχιστα διαλυτή στο νερό, διαλυτή στην αιθυλική αλκοόλη και στην ακετόνη, ανθεκτική στην αδρανοποίηση από γαστρικούς παράγοντες, γεγονός που τήν καθιστά κατάλληλη για πρόσληψη από το στόμα, αλλ. πενικιλίνη V. [ΕΤΥΜΟΛ.… …   Dictionary of Greek

  • ανοσία — Γενικά σημαίνει την έμφυτη ή επίκτητη ιδιότητα του οργανισμού να μην παρουσιάζει διαταραχές, όταν έρχεται σε επαφή με παθογόνους παράγοντες που κανονικά έχουν βλαβερή επίδραση· ειδικότερα όμως με τον όρο α. εννοείται η κατάσταση κατά την οποία o… …   Dictionary of Greek

  • ανταγωνισμός — (Βιολ.). Όρος ο οποίος αναφέρεται σε τρεις διαφορετικούς τομείς. 1. Α. που εμφανίζεται ανάμεσα σε δύο οργανισμούς που μεγαλώνουν πολύ κοντά o ένας στον άλλο. Έχει ως αποτέλεσμα την καταστολή της ανάπτυξης του ενός λόγω της δημιουργίας αντίξοων… …   Dictionary of Greek

  • διφθερίτιδα — Οξεία λοιμώδης νόσος που οφείλεται στο μικρόβιο της δ. ή του Löffler. Μεταδίδεται μέσω της αναπνευστικής, γαστρεντερικής οδού ή λύσης της συνέχειας του δέρματος, από πάσχοντες ή από υγιείς φορείς του μικροβίου και σπανιότερα από μολυσμένα… …   Dictionary of Greek

  • ερυθρομυκίνη — Αντιβιοτικό με ευρύ φάσμα, που παράγεται βασικά από το μανιτάρι ακτινομύκης ο ερυθρός. Είναι εξαιρετικά δραστική για τα πιο πολλά θετικά κατά Γκραμ βακτήρια (σταφυλόκοκκους, στρεπτόκοκκους, πνευμονιόκοκκους κ.ά.) αλλά και για μερικά αρνητικά κατά …   Dictionary of Greek

  • ερυσίπελας — Οξεία φλεγμονή του υποδόριου ιστού –και ειδικότερα των λεμφαγγείων του– που προκαλείται από τον αιμολυτικό στρεπτόκοκκο· η φλεγμονή έχει μικρή τάση προς διαπύηση, αλλά σαφώς διεισδυτικό χαρακτήρα, εξαιτίας του οποίου γρήγορα επεκτείνεται και… …   Dictionary of Greek

  • ζύμωση — Βιοχημικός μετασχηματισμός οργανικών ουσιών που προκαλείται από το ενζυμικό σύστημα πολυάριθμων μικροοργανισμών, ενώ παρατηρείται και σε ζωικούς και φυτικούς οργανισμούς, αποσκοπώντας στην παραγωγή ενέργειας υπό μορφή ATP σε αναερόβιες συνθήκες.… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”